Ostatni spacer nad rzeką przed operacją główną - styczeń 2009

   Nie wiedzieliśmy co nas czeka po 29 stycznia, czy od razu nas zostawią, czy dopiero wyznaczą czas operacji....nie chcieliśmy nad tym debatować, w domu też ciężko wysiadywać.....bez szkoły , bez pracy.....puste czekanie....ciężko zająć Martę czytaniem książki, oglądaniem tv, nawet gry ,w  które tak zawsze lubiła z nami grać irytowały ją, albo nudziły......najlepsze rozwiązanie- spacery.
   Czy kiedyś zastanawialiście się nad tym,że tak naprawdę nasze dzieci wcale nie lubią ani tv ani komputera??Te durne skrzyneczki to nasze zastępniki, nasza wygoda, nasz czas kiedy pozornie wydaje nam się,że możemy znaleźć wytchnienie dla siebie a po latach mamy pretensje,że dzieci wolą to niż wspólny czas z nami. Wspólny czas......mam tyle zdjęć, tyle wspomnień.....ulubione pikniki Marty, wałęsanie się po irlandzkich wrzosowiskach, i te zwykłe spacery nad rzeką w Newbridge......proste a jednak ciężko potem było mi wspominać Martę biegającą, podskakującą, karmiąca łabędzie..... to właśnie spacer, który oglądam dopiero teraz z Wami po tych dwóch latach .

Tekst piosenki dla moich anglojęzycznych przyjaciół :))
Robert Janson - Małe szczęścia

Póki radość jest w nas
Słońca dłoń gładzi twarz
Warto żyć, warto śnic, warto być
Póki wciąż śpiewa ptak
Rzeka ma źródeł smak
Warto śmiać, cieszyć się
Warto kochać

Gdzieś w każdym z nas
Jest dziecka ślad
Małe szczęścia
I ich smak

Póki śmiech tłumi łzy
Cieszą nas zwykle dni
Warto żyć, warto śnic, warto być
Póki wciąż mamy sny
Krąży w nas czerwień krwi
Warto śmiać, cieszyć się, warto
Kochać

Gdzieś w każdym z nas
Jest dziecka ślad
Małe szczęścia
I ich smak

Póki radość jest w nas
Póki wciąż śpiewa ptak
Warto żyć, warto śnic, warto być
Póki śmiech tłumi łzy
Póki wciąż mamy sny
Warto śmiać, cieszyć się, warto
Kochać
póki wciąż mamy sny
Póki ja, póki ty...

 

Póki śmiech tłumi łzy , cieszą nas zwykłe dni.......

Było cudnie.............................................................................na tym spacerze.